Αποδοχή της ασθένειας

Ωστόσο, οι φροντιστές που μπορούν να δεχτούν την πορεία της ασθένειας αυτού του ατόμου, μαθαίνουν να αντιμετωπίζουν τις πολλές προκλήσεις και στη συνέχεια απολαμβάνουν το χρόνο που τους απομένει ο ένας με τον άλλον, και είναι σε καλύτερη θέση να αντιμετωπίσουν το μέλλον.

Πώς μπορείτε να επιτύχετε αυτό το επίπεδο ευελιξίας και προσαρμογής;

Η θετική σκέψη μπορεί να είναι αρνητική!

Η θετικότητα που δεν βασίζεται στην πραγματικότητα είναι αυταπάτη, εμποδίζοντας εσάς και τον αποδέκτη φροντίδας να λάβετε τα απαραίτητα μέτρα για να αντιμετωπίσετε τις προκλήσεις της φροντίδας.

Η αρνητική σκέψη μπορεί να είναι θετική!

Ομοίως, η έκφραση αρνητικών συναισθημάτων, όπως η θλίψη και η ανησυχία, μπορεί να μην είναι πάντα κακή. Όταν είστε υπερβολικά αισιόδοξοι, τότε το άτομο που φροντίζετε μπορεί να αισθάνεται απαγορευμευτικό να εκφράζει συναισθήματα και αυτό το αίσθημα να τον κάνει να αισθάνεται πιο μόνος. Είναι καλύτερα να μοιραστείτε τα αρνητικά σας συναισθήματα με το άτομο και, κατά συνέπεια, να έρθετε πιο κοντά σε αυτό και στην κατάσταση.

Η αποδοχή δεν σημαίνει απελπισία!

Η απελπισία ορίζεται ως η πλήρης απουσία ελπίδας. Ωστόσο, αυτό δεν είναι το τυπικό αποτέλεσμα της αποδοχής. Όταν μπορείτε να σκεφτείτε όλες τις μεταβλητές της κατάστασης του χρήστη ουσιών, παίρνετε αποφάσεις με βάση την επίγνωση των γεγονότων. Θα μπορούσατε να λύσετε καθημερινά προβλήματα μέρα με τη μέρα. Αυτό δεν μειώνει την ελπίδα για να ζήσετε μια ζωή, αυξάνει την πραγματική ελπίδα να ζήσετε με την υψηλότερη δυνατή ποιότητα.

Η αποδοχή μπορεί να είναι λατρευτή!

Η επίγνωση της ευπάθειας του δέκτη φροντίδας μπορεί να σας βοηθήσει να καταλάβετε ότι ο χρόνος είναι πολύτιμος. Εκεί, θα μπορούσατε να αγαπήσετε και να βοηθήσετε το άτομο.