Επιπτώσεις των διατροφικών διαταραχών στην οικογενειακή δυναμική
Επιπτώσεις των διατροφικών διαταραχών στην οικογενειακή δυναμική
Η μέγιστη ηλικία εμφάνισης των διατροφικών διαταραχών συμβαίνει στα μέσα της εφηβείας, επομένως οι γονείς και άλλα στενά μέλη της οικογένειας αναλαμβάνουν συχνά το ρόλο των φροντιστών. Μια οικογένεια που αντιμετωπίζει ένα μέλος με διατροφική διαταραχή αντιμετωπίζει κακή επικοινωνία, οδυνηρές σιωπές, συναισθήματα ενοχής και συχνές υποσχέσεις αλλαγής. Ως εκ τούτου, η οικογένεια δεν πρέπει ποτέ να είναι ή να αισθάνεται ένοχη για την ασθένεια, αλλά πρέπει να αναγνωρίσουν την ευθύνη τους για την επίλυσή της. Αυτή η αναγνώριση της οικογένειας ως μέρους και όχι ως αιτίας της νόσου είναι μέρος της θεραπευτικής διαδικασίας του ασθενούς.
Το πρώτο βήμα που πρέπει να ακολουθήσει η οικογένεια είναι να μιλήσει με τον ασθενή για τις ανθυγιεινές συνήθειες, οι οποίες μπορούν να οδηγήσουν σε σημαντικά θρεπτικά προβλήματα και, συνεπώς, στην απώλεια της υγείας, της εργασίας, των σπουδών, των σχέσεων κ.λπ.
- Είναι απαραίτητο η οικογένεια που φροντίσει να υιοθετήσει μια μη κριτική στάση όσων είναι πρόθυμοι να βοηθήσουν, καθιστώντας πάντα τις ιδιότητες του ασθενούς σαφείς.
- Οι φροντιστές θα πρέπει να εξηγήσουν στον άρρωστο ότι αντιλήφθηκαν από ποιά ασθένεια πάσχουν και ότι η ταλαιπωρία αυτή μπορεί να μετριαστεί αν από κοινού αναζητήσουν την κατάλληλη θεραπεία.
- Ωστόσο, δεν πρέπει να το πιέσουμε αν ο άρρωστος δεν είναι πρόθυμος να ζητήσει βοήθεια. Πρέπει να υπάρχει χώρος μέσα στην οικογένεια για να ακουστεί ο άρρωστος. Και προσπαθήστε να μην κρίνετε, αφήστε το άτομο να εκφραστεί και σεβαστείτε τα συναισθήματά του.
Source: https://www.pexels.com